Pierwsze prawdziwe raporty w Europie o dzisiejszych słynnych świątyniach Angkor Wat pochodzą z 1601 roku, kiedy hiszpański franciszkanin Marcelo de Ribadeneyra wspomniał o tym w książce „Wielkie miasto w królestwie Kambodży”. Miasto z ciekawie rzeźbionymi murami i dużymi budynkami, z których pozostały tylko ruiny.
Informacje dotarły do niego z hiszpańskich i portugalskich misjonarzy, którzy przybyli do Longvek, stolicy królestwa Kambodży, kilka kilometrów na północ od Phnom Penh.
Dziś wiemy, że Angkor to miasto niepodobne do żadnego innego.W tym artykule podsumowałem trzydzieści najważniejszych rzeczy, które powinieneś wiedzieć o Angkor, mieście ozdobionym tysiącami starożytnych świątyń. Starożytne miasto Angkor zostało założone pod koniec dziewiątego wieku naszej ery, kwitnące w regionie od około dziewiątego do piętnastego wieku. Miasto było tak duże, że wspierało 0,1% całej światowej populacji w latach 1010-1220. Słowo Angkor pochodzi od sanskryckiego słowa Nagara i oznacza ” Miasto „. Miasto Angkor zostało opuszczone w 1431 r. I zostało w konsekwencji pochłonięte przez naturę.
Dziś, co zostało z tego niegdyś potężnego mega miasta, znajduje się wśród lasów i pól uprawnych na północ od Wielkiego Jeziora ( Tonlé Sap ). Miasto Angkor to kulturalny skarbiec z wieloma różnymi stylami architektonicznymi: Bakheng, Pre Rup, Banteay Srei, Khleang, Baphuon, Angkor Wat, Bayon i post Bayon.
Twarze świątyni w Bayon.
Świątynie Angkor są jego największym skarbem. Świątynie z obszaru Angkor liczą ponad tysiąc i różnią się miejscami od niepozornych stosów ceglanego gruzu rozsianych po polach ryżowych, do majestatycznej świątyni Angkor Wat. Angkor Wat oznacza „miasto świątynne”.
Angkor Wat jest uważany za największy na świecie pojedynczy zabytek religijny. Angkor Wat został zbudowany w latach 1113-1150 przez króla Surjawarmana II . Starożytni budowniczowie Angkor Wat w Kambodży używali znacznie więcej kamieni niż wszystkie egipskie piramidy. Uważa się, że Angkor Wat został zbudowany z około 5 milionów, a może nawet z 10 milionów bloków z piaskowca. Oznacza to, że całe megamiasto Angkor zużyło znacznie więcej kamieni niż wszystkie piramidy Egiptu razem wzięte. Co więcej, monumentalne miejsce zajmowało obszar znacznie większy niż współczesny Paryż. Angkor jest także domem dla starożytnego kompleksu świątynnego z 200-Uśmiechniętych twarzy: Bayon.
Bayon jest najbardziej znany ze swoich 54 wież i ponad dwustu twarzy Buddy, które wywołują wrażenie, jakby patrzyły na ciebie zrelaksowanym, spokojnym i błogosławionym spojrzeniem. Świątynia poświęcona jest Visnu – jeden z głównych bóstw hinduizmu i Najwyższa Istota w tradycji Vaisnavizmu .
Angkor Wat ma ściany o długości prawie pół mili z każdej strony, idealnie oddające hinduską kosmologię. Uważa się, że centralne wieże Angkor Wat reprezentują górę Meru, uważaną za dom bogów. Uważa się, że zewnętrzne ściany świątyni reprezentują góry otaczające świat, podczas gdy fosa jest uważana za reprezentującą oceany za nimi. Całe miasto jest domem dla wielu reliefów ilustrujących sceny i opisy znalezione w starożytnej literaturze hinduskiej.
Angkor Chau Say Tevoda to hinduska świątynia, która została wybudowana w połowie XII wieku w słynnym miejscu Angkor Wat w Siem Reap w Kambodży. Źródło grafiki: Wikimedia Commons. CC BY 2.0
W czasach angkoryjskich wszystkie niereligijne budynki, w tym rezydencja króla, były zbudowane z nietrwałych materiałów, takich jak drewno, „ponieważ tylko bogowie mieli prawo do rezydencji z kamienia”. Wciąż uczymy się i zwiedzamy miasto. W 2007 roku międzynarodowy zespół naukowców wykorzystał zdjęcia satelitarne i inne nowoczesne techniki do zwiedzania miasta.
Doszli do wniosku, że starożytne miasto Angkor było największym preindustrialnym miastem na świecie, w którym znajduje się rozbudowany system infrastruktury łączący rozrastające się miasto o powierzchni co najmniej 1000 kilometrów kwadratowych (390 km) ze słynnymi świątyniami. Angkor był domem jednej z najbardziej wyrafinowanych sieci gospodarki wodnej w starożytnym świecie. Z tego powodu wielu uczonych uważa miasto za „miasto hydrauliczne”. Ten system zarządzania wodą był używany do systematycznej stabilizacji, przechowywania i rozpraszania wody w całym obszarze.
Do roku 1000 Angkor mogło być jednym z największych zamieszkałych miast na świecie, składającym się z niewiarygodnej sieci miejskiej o idealnie prostych liniach, eksperci szacują, że miasto mogło z łatwością pomieścić około 500 000 mieszkańców. Słusznie nazywany starożytnym megamiastem, dzięki nowo zidentyfikowanym systemom rolniczym w rejonie Angkor, eksperci zgadzają się, że miasto mogło obsługiwać nawet milion osób. Angkor posiadał rozległe kanały i dwa duże złoża położone na wschodzie i zachodzie, które mogły zawierać miliony litrów wody w celu nawadniania upraw podczas suszy.
W ruinach Angkor mieści się ogromna uśmiechnięta twarz króla-boga Dżajawarmana VII, który różnił się od swoich poprzedników, przechodząc na buddyzm.
Źródło: www.ancient-code.com
Autor: Ivan
Tłumaczenie: Amon
Dla www.strefa44.pl
