Żyjemy na końcu cyklu trwającego 12 000 lat. Okres przejściowy między cyklami zawsze wiąże się z poważnymi kataklizmami. Pod koniec ostatniego okresu miało miejsce wydarzenie na skalę globalną, katastrofa geologiczna, która spowodowała zalanie dużej wyspy na północnym Atlantyku – Atlantydy. Teraz widzimy, że cykliczność się powtarza i w tym czasie żyjemy, zresztą obserwujemy już obecnie  

Odniesienia do czasów, kiedy nie było księżyca na niebie można znaleźć w niektórych starożytnych pismach i tradycjach. Demokryt i Anaksagoras wspominają, że był czas, kiedy księżyc nie był widoczny na nocnym niebie. Opisując historię greckiego regionu Arkadii, Arystoteles pisze, że Pelasgowie („ludzie morza” po grecku) zamieszkiwali te tereny od bardzo dawnych czasów: „W czasach, gdy  

Nowoczesny beton może być wszechstronny i stabilny, ale nie jest zbyt trwały: już po 50-100 latach mieszanka piasku, żwiru i cementu zaczyna pękać i kruszyć się. Inaczej jest w przypadku starożytnego betonu Rzymian: budowle takie jak Koloseum w Rzymie, rzymskie akwedukty i mosty czy nawet starożytne obiekty portowe przetrwały tysiąclecia – nawet pogoda, woda morska,  

U podstaw tej krytyki leżą niekonsekwencje związane z „kopiowaniem” starożytnych dokumentów w średniowieczu przez chrześcijańskich kronikarzy, którzy w tym czasie posiadali w Europie monopol na przekazywanie historii. Udowodnione w tym kontekście fałszerstwa na podstawie licznych dokumentów były od początku XX wieku tematyzowane jako działanie „wielkie” lub „uczone” – w szczególności niemiecki badacz Wilhelm Kammeier opublikował  

To, co łączy niemal wszystkie mitologie, to wierzenia wszystkich ludzi obracające się wokół boskiego pochodzenia życia, późniejszego pojawienia się człowieka i przygotowań związanych ze śmiercią. Zmieniają się jedynie imiona bogów i bogiń, lub ich wizualne interpretacje. Entourage, ogólną orientację przenika jedna charakterystyczna cecha – w ludzkiej pamięci dominuje boskie pochodzenie zarówno świata, jak i człowieka  

Pomimo tego, że oficjalni historycy w większości nazywają wszystkich tych, którzy wątpią w prawdziwość mitów zawartych w podręcznikach „ignorantami” i „niekompetentnymi”, mało kto wie, że istnieje wiele źródeł historycznych, które przeczą tej właśnie „oficjalnej wersji”. Grecki Herodot, „ojciec historii” retransmituje swoje rozmowy z egipskimi kapłanami podczas wizyty w Egipcie: po tym, jak Egipt stał się  

Raz po raz pojawiają się osoby, które uważają, że starożytni Egipcjanie musieli dysponować zaawansowaną technologią, aby móc wytworzyć swoje spuścizny, które są widoczne do dziś. Opinia ta wynika z faktu, że mimo obecnej technologii nadal praktycznie nie jesteśmy w stanie ich odtworzyć. W szczególności są to. Duże budowle (takie jak piramidy w Gizie, świątynie w  

Patagonia? Reto Huber dostarcza nam zwięzły, krótki opis, który odświeża nasze mniej lub bardziej pogrzebane wspomnienia z lekcji geografii: Patagonia to region w południowej części Argentyny. Leży między 42. a 50. stopniem szerokości geograficznej południowej, a jego powierzchnia wynosi około 765 tys. km2, czyli około 18 razy więcej niż powierzchnia Szwajcarii. Patagonia obejmuje cztery prowincje  

Wielka świątynia Setosa I w sanktuarium Ozyrysa w Abydos zawiera wiele fascynujących reliefów na ścianach, które do dziś są bogato barwione. Świątynia poświęcona jest sześciu wielkim bogom – Ozyrysowi, Izydzie, Horusowi, Amun-Ra, Ra-Hoor-Khuit i Ptahowi, a także samemu Setosowi I. Sanktuarium Ozyrysa poświęcone jest temu bogu świata podziemnego i jego synowi Horusowi, bogu nieba. Ozyrys  

Żaden inny zabytek na świecie nie uosabia takiej tajemnicy jak Wielki Sfinks w Gizie. Przetrwał surowy klimat Egiptu przez tysiące lat i pozostanie długo po zniknięciu naszej własnej cywilizacji. Według ortodoksyjnej egiptologii Sfinks został zbudowany około 2500 roku p.n.e. jako pomnik faraona Khafre (Chafre). Na ten „fakt” jest jednak niewiele dowodów. Kiedy tak naprawdę zbudowano  

W środku szwajcarskiego kantonu Graubünden w pobliżu Falery leży mistyczne miejsce o legendarnej przeszłości: „Parc La Mutta” – rodzaj szwajcarskiego Stonehenge. Za ponad 30 geometrycznie ułożonymi kamieniami kryje się 3500-letnie miejsce kultu. Senna, mała wioska rolnicza z około 600 mieszkańcami – taka jest gmina Falera w szwajcarskiej Gryzonii. Tutaj na skraju Alp, na wysokości ok.  

Nordycki kosmos jest wyraźnie uregulowany. Na górze znajduje się królestwo bogów, Asgard, na dole mroczny świat, Niflheim, w którym mieszkają istoty ciemności – pomiędzy nimi, otoczony murem, znajduje się Midgard, świat śmiertelników, chroniony przez bohatera Thora. Jak w każdej współczesnej bajce, na końcu dochodzi do starcia dobra ze złem, chaosu i zniszczenia, co nie kończy