Zdjęcie: The Seventh Seal / Janus Films

Pieczęć śmierci to mroczna i tajemnicza praktyka, która istnieje od czasów starożytnych i służy doprowadzeniu do faktycznej śmierci osoby skazanej na zagładę. Jest to rytuał łączący w sobie elementy magii, okultyzmu i nekromancji, przesiąknięty wieloletnimi wierzeniami i przesądami. Pieczęć Śmierci aktywowana jest przez węzeł pozaprzestrzenny, a w momencie aktywacji ofiara zaczyna odczuwać niesamowite cierpienie i powolne wyczerpywanie się sił witalnych. Wynika to z niezwykle silnej presji psychicznej i fizycznej, która atakuje wszystkie warstwy jej istnienia. Będąc niezniszczalną i okrutną, śmierć spowodowana pieczęcią zbliża się powoli, ale nieuchronnie, stając się nieuniknioną i ostateczną.

Nikt nie wie, czy ofiary będą w stanie odciąć drogę do swojej śmierci. W końcu pieczęć śmierci jest magiczną sztuczką, która na zawsze wiąże los osoby z liczbą jej przeznaczonej śmierci.

Mimo wszystko pieczęć śmierci jest tylko jednym z aspektów istnienia, z którego nie każdy zdaje sobie sprawę i który nie każdy rozumie. Tak jak istnieje światło, istnieje również ciemność i są to uzupełniające się siły. I wtedy obraz świata staje się bardziej kompletny i złożony, ponieważ śmierć zawsze była i będzie częścią naszej egzystencji. Śmierć jest widoczna w ludzkim polu energetycznym, istnieje całkowite zamieszanie w polach energetycznych i jako takie ciało astralne jest nieobecne, to znaczy osoba wciąż żyje, pracuje, mówi, ale w jego energii jest już „pieczęć śmierci” na poziomie fizycznym, a w rzeczywistości taka koncepcja jak podwójna energia jest odwrócona.

Śmierć jest nieuniknionym finałem każdej żywej istoty

Wszyscy wiemy, że prędzej czy później nadejdzie czas, kiedy opuścimy ten świat. Są jednak tacy, którzy twierdzą, że śmierć można przewidzieć na podstawie praw energii. Energia jest nauką, która bada przejście energii z jednej formy do drugiej. Wszyscy składamy się z energii i ta energia towarzyszy nam przez całe życie. Ale co dzieje się z tą energią po naszej śmierci?

Według wielu praktyków i filozofów energii, energia, która rezyduje w nas za życia, nie znika po śmierci, ale przechodzi w inną formę. Zgodnie z prawem zachowania energii, nie można jej zniszczyć, a jedynie zmienić jej formę. Tak więc nasze energetyczne ślady pozostają w świecie po naszej śmierci. Mogą pojawić się jako energetyczne odciski pozostawione przez nasz pobyt w określonym miejscu lub energetyczne ślady naszej esencji. Ci, którzy posiadają wiedzę i umiejętności widzenia energii, mogą zobaczyć te ślady, poczuć je i przeanalizować. Mogą zauważyć zmiany w polu energetycznym danej osoby, które wskazują na zbliżającą się śmierć.

Jest to możliwe, ponieważ nasze pole energetyczne lub aura reaguje na procesy zachodzące w naszym ciele. Kiedy nadchodzi czas śmierci, pole energetyczne zaczyna się zmieniać, tracić swoją siłę i jasność, śmierć jest widoczna z wyprzedzeniem w energii, ponieważ nasze pole siłowe nie znika, ale jest po prostu przekształcane. Otwiera to możliwości przewidywania i badania śmierci z energetycznego punktu widzenia.

Energetyczny sobowtór ma taki sam stan jak ciało fizyczne, tak jakby w nim był, a przed śmiercią sobowtór wydaje się odwracać do góry nogami, co oznacza, że śmierć jest blisko.

Astralny sobowtór

Jest to koncepcja, która czasami budzi wiele pytań i zainteresowanie ludzi. Wiąże się z mistycznym bytem, który istnieje na granicy świata fizycznego i duchowego. Płaszczyzna astralna to płaszczyzna egzystencji, na której znajduje się nasza dusza i na której możemy pozostać w zmienionym stanie świadomości. W takim czy innym stopniu każdy z nas ma połączenie z płaszczyzną astralną, a dla niektórych osób połączenie to przejawia się poprzez astralnego sobowtóra.

Astralny sobowtór jest energetyczną kopią naszego ciała fizycznego, tworzoną podczas głębokiego snu, medytacji lub w stanie transu. Taki sobowtór jest niemal identyczny z naszym ciałem fizycznym, ale ma zdolność poruszania się w świecie astralnym. I w przeciwieństwie do nas, astralny sobowtór nie jest ograniczony przestrzenią i czasem, co pozwala mu swobodnie przemieszczać się z jednego punktu w przestrzeni do drugiego, a także pokonywać wszelkie granice i przeszkody. Rola astralnego sobowtóra w życiu człowieka może być różna. Niektórzy uważają, że jest to towarzysz, który towarzyszy nam i chroni nas podczas podróży w świecie snów lub podróży astralnych. Inni uważają, że astralny sobowtór może być wykorzystywany do uzdrawiania i przywracania zdrowia fizycznego, a także do odkrywania i interakcji z różnymi aspektami sfery astralnej.

Istnieje również przekonanie, że astralny sobowtór może być wykorzystywany do osiągnięcia wysokich stanów duchowych i oświecenia. Na przykład w czasach starożytnych cywilizacji kapłani i mędrcy wykorzystywali praktykę podróży astralnych do poszerzania świadomości i komunikowania się z wyższymi mocami i mądrością. Dla nich astralny sobowtór stał się integralną częścią duchowej praktyki. Rola astralnego sobowtóra może być również interpretowana jako narzędzie do samopoznania i rozwoju wewnętrznych zdolności. Astral pozwala nam zobaczyć nasze ukryte potencjały i możliwości, zrozumieć siebie i nasze cele życiowe, a także daje możliwość znalezienia nowych i nieprzewidywalnych sposobów rozwoju i wzrostu.

Ostatecznie rola astralnego sobowtóra w życiu każdego z nas może być indywidualna i oparta na własnych przekonaniach i doświadczeniach, a astralny sobowtór zawsze stoi obok ciała fizycznego.

Samobójstwo to złożony i niepokojący temat, który wymaga specjalnego i ostrożnego podejścia. Przez długi czas w społeczeństwie panowała opinia, że samobójstwo jest wyłącznie „wyborem” danej osoby, jej własną decyzją. W rzeczywistości jednak opinia ta jest niepełna i błędna. Po pierwsze, należy zauważyć, że samobójstwo jest przejawem głębokiego cierpienia psychicznego. Często jest konsekwencją różnych zaburzeń psychologicznych i psychiatrycznych, takich jak depresja, zaburzenia lękowe czy stany psychotyczne. Osoby cierpiące na takie schorzenia mogą być całkowicie wyobcowane z otaczającego ich świata, doświadczać apatii, braku radości, a czasem nawet doświadczać psychotycznych iluzji, które sprawiają, że odrzucają życie. Dlatego mówienie o samobójstwie jako świadomym wyborze nie jest do końca poprawne. Po drugie, środowisko odgrywa ważną rolę we wspieraniu lub izolowaniu osoby doświadczającej myśli samobójczych.

Nawet jeśli dana osoba nie cierpi na zdiagnozowane zaburzenie psychiczne, niekorzystne okoliczności oraz czynniki społeczne i psychologiczne mogą prowadzić do myśli samobójczych. Brak wsparcia, brak więzi społecznych, presja społeczna lub brak nadziei na przyszłość mogą pogorszyć zdrowie psychiczne danej osoby i przyczynić się do tendencji samobójczych.

Ponadto warto wziąć pod uwagę, że samobójstwo ma głębokie konsekwencje psychologiczne, emocjonalne i psychiczne dla bliskich i krewnych zmarłego. Ich życie zmienia się na zawsze, pozostawiając ogromną emocjonalną ranę. Potwierdza to fakt, że samobójca ponosi wielką odpowiedzialność nie tylko wobec siebie, ale także wobec otaczających go ludzi. Dlatego samobójstwo nie jest wyłącznie wyborem samej osoby.

Warto pamiętać, że cierpienie, choroba psychiczna i niekorzystne warunki mogą znacząco wpłynąć na osobę, uniemożliwiając jej dostrzeżenie innych ścieżek i perspektyw. Dlatego ważne jest, aby oferować pomoc, empatię i wsparcie bliskim oraz aktywnie działać na rzecz zapobiegania i leczenia zaburzeń zdrowia psychicznego, aby zapobiec tragicznym i nieodwracalnym konsekwencjom samobójstwa. Dlatego wybór samobójcy jest zarówno jego decyzją o opuszczeniu ciała fizycznego, a jednocześnie ten wybór jest dokonywany za niego, a następnie ma takie myśli, nie widząc sensu w walce, a samobójstwo ma miejsce, gdy nowe wcielenie jest bliskie, a wszystkie zadania tego wcielenia są zakończone, a osoba sama podejmuje taką decyzję – opuścić życie, taki cykl, zasada braku przemocy woli, osoba niejako narusza umowę na to życie i dane jej ciało, i jest gotowa do zawarcia nowej umowy, na nowe życie i nowe ciało, a nawet ciało astralne, może pojawiać się – w snach bliskich krewnych, i ostrzegać i prosić o duszę i inne pola energetyczne, aby się nie denerwowali, nie płakali, że wszystko jest z nim w porządku, lub podawać inne szczegóły.

Wizje ciała astralnego pojawiają się przez krewnych, w pokoju, w którym dana osoba mieszkała za życia, telewizor włącza dokładnie ten program, który preferował zmarły, nie ma potrzeby walczyć ani bać się tego, to mija, to ciało astralne przychodzi, gdy zmarły tęskni za życiem.

Opracował: Amon

www.strefa44.pl

www.strefa44.com.pl