„Dziecko Ziemi” – tajemnicza istota, której schwytanie w Japonii jest nagradzane 300 milionami jenów
Podczas II wojny światowej, w 1942 roku, w zalesionych górach Nagano, japońska armia zbudowała bazy wojskowe i wzniosła laboratorium chemiczne na potrzeby armii. To właśnie wtedy złapano tsuchinoko (ツチノコ), dziwne stworzenie. Naukowcy laboratoryjni zainteresowali się nim i za zgodą swoich przełożonych umieścili go w specjalnym przedziale do obserwacji, gdzie tajemnicze zwierzę żyło przez rok. Stwierdzono, że tsuchinoko jest aktywny w nocy i śpi rano i w ciągu dnia. Żywi się owadami, dżdżownicami i żabami. Jest trujący, jego jad jest podobny do jadu żmii, a także powoduje halucynacje.
Opisywany jest jako wąż o długości 20-30 cali, z dużą głową i grubym ciałem. Japończycy nazywają to tajemnicze stworzenie „tsuchinoko” („dziecko ziemi”).
Budowa ciała Tsuchinoko i widoki pod każdym kątem
Po pewnym czasie laboratorium wojskowe przestało istnieć, wiele dokumentów i zdjęć zostało zniszczonych. Jednak naukowcy, którzy tam pracowali, byli w stanie zachować niektóre dokumenty dotyczące niezwykłego stworzenia, na podstawie których opublikowano książkę, którą nadal można znaleźć w bibliotece Fukuoka.
Widok z boku i szkielet Tsuchinoko.
Czym jest tsuchinoko?
Mówi się, że to niezidentyfikowane zwierzę występuje w Japonii od dawna, a w tamtych czasach ludzie spotykali węża o grubym ciele podobnym do „yokozuchi” (drewnianego młotka). Obecnie tsuchinoko często pojawia się w grach, anime i jest znany każdemu Japończykowi od dzieciństwa.
Zwierzę zostało po raz pierwszy opisane w japońskiej kolekcji ikonograficznej w 1886 roku.
Stwierdzono, że wydaje się być wężem, ale jednocześnie nie do końca. W porównaniu do zwykłych węży, środkowa część ciała tsuchinoko jest okrągła i gruba, i może puchnąć, gdy zwierzę jest wściekłe. W przeciwieństwie do zwykłych węży, tsuchinoko ma powieki. Tajemnicze stworzenie jest niezwykle skoczne – może skoczyć 16 stóp do przodu i 7 stóp na wysokość. Porusza się bardzo szybko, z łatwością zgina i rozciąga swoje ciało oraz potrafi toczyć się jak kłoda. Wydaje również dziwne dźwięki: „Chiii!” i czasami „chrapie”.
Mówi się, że ten „gruby wąż” lubi zapach miso, surume (suchej kałamarnicy) i palonych włosów. Tajemnicze stworzenie ma różne nazwy, jest ich około 40 w całej Japonii, na przykład w regionie Tohoku nazywany jest „pszczelim wężem”.
Wzmianki o tajemniczym wężu znajdują się również w japońskich kronikach z 1712 i 1779 roku; został on również przedstawiony na ceramice z okresu Jomon (od 13 000 pne do 300 pne).
W Kojiki (Zapiskach Starożytności) i Nihonsoki (Kronikach Japonii) z okresu Nara napisano, że to święte stworzenie jest panem pól. Mówi się, że można go zobaczyć w górach, w lesie w pobliżu wodospadów, czasami atakuje człowieka i próbuje ugryźć w nogi.
W 1972 roku pisarka Seiko Tanabe napisała powieść, w której główny bohater ma obsesję na punkcie złapania tsuchinoko. W 1973 roku Takao Yaguchi, artysta, który podobno sam spotkał tsuchinoko, opublikował mangę o „upiornym dziwnym wężu”. Spowodowało to boom w Japonii i wszyscy rzucili się, aby znaleźć kryptydę. Trzeba powiedzieć, że stworzenie to było spotykane w różnych miejscach kraju. Na przykład wioska Higashishirakawa (prefektura Gifu) jest uważana za miejsce, w którym tajemnicza „bestia” jest najczęściej widywana. Co roku 5 maja odbywa się tam festiwal – Tsuchinoko Festa, a za złapanie „grubego węża” przyznawana jest nagroda. W wiosce znajduje się nawet muzeum i świątynia tsuchinoko, zbudowane w pierwszym roku ery Heisei (1989).
Miasto Akaiwa słynie również z mitycznych „dzieci ziemi”, które pojawiają się tam od czasu do czasu. Ekspedycja została utworzona w górzystym regionie Noko, w mieście Itoigawa (prefektura Niigata), a od 2006 roku poszukiwania są prowadzone co roku. W mieście Ojiya (prefektura Niigata) rzekomo przechowywany jest kręgosłup tsuchinoko; w prefekturze Hyogo odkryto uschnięte „dziecko ziemi”.
W tej samej prefekturze Hyogo odnotowano ponad 50 przypadków spotkań z tajemniczym „pulchnym wężem”. Często entuzjaści z różnych miast Japonii tworzą grupy poszukiwawcze i udają się w góry w poszukiwaniu tsuchinoko.
Zarówno młodzi, jak i starsi marzą o znalezieniu tajemniczej „bestii” i otrzymaniu nagrody za jej schwytanie. Nagrody są poważne. Na przykład w prefekturze Okayama, gdzie utworzono specjalny oddział, władze miasta obiecują nagrodę w wysokości 200 milionów jenów osobie, która złapie żywego tsuchinoko. W mieście Shimotomachi (prefektura Hiroszima) fundusz nagród wynosi 300 milionów jenów, a Stowarzyszenie Gór i Dolin daje 10 milionów jenów nagrody pieniężnej za wysokiej jakości fotografię środowiskową.
Jednak jak dotąd nikomu nie udało się złapać żywego tsuchinoko. W 2014 roku szczątki tego tajemniczego węża zostały znalezione pod podłogą starego prywatnego domu w mieście Omihachiman (prefektura Shiga). W regionie Kyushu istnieje wiele dowodów na spotkania z tsuchinoko, zwłaszcza w górzystych obszarach Oita i Kumamoto. Uważa się, że jest to nowy gatunek niezidentyfikowanego zwierzęcia lub nieujawniony nowy gatunek węża. A niektórzy są pewni, że to wcale nie jest wąż, ale jaszczurka. Tsuchinoko wzbudza ciekawość Japończyków w każdym wieku; wielu poświęciło lata, aby go złapać.
Według najnowszych opisów tsuchinoko ma ciemny kolor (brązowy lub szary), dużą głowę i szyję. Wąż występuje w lasach od wiosny do jesieni, porusza się szybko, tocząc się po górskich zboczach. Podskakuje wysoko, mruga swoimi oczami i jednocześnie chrapie. Ogólnie rzecz biorąc, spektakl nie jest dla osób o słabym sercu.
Chociaż jest to niezidentyfikowane stworzenie, jego cechy są bardzo szczegółowe. Stwarza to dziwne poczucie rzeczywistości i łaskocze ciekawość wielu Japończyków. Niektórzy rolnicy zastawiają pułapki na „dziecko ziemi”, ale mówią, że jak dotąd łapane są tam tylko węże i małe zwierzęta. Zespoły entuzjastów przeczesują lasy i góry od wiosny do jesieni. Czy w Japonii może nastąpić odrodzenie boomu na tsuchinoko?
