Premier Narendra Modi (w środku) uczestniczy w otwarciu 106. Indyjskiego Kongresu Naukowego na Uniwersytecie Lovely Professional w Jalandhar w Indiach.
Bardzo prestiżowa konferencja naukowa w Indiach trafiła na pierwsze strony gazet po tym, jak trzech z uczestniczących w niej badaczy przedstawiło fantastyczne stwierdzenia. Indyjski Kongres Naukowy odbywa się corocznie od 1914 roku i przez lata gościł wielu wybitnych naukowców, w tym kilku laureatów Nagrody Nobla. Jednak tegoroczne wydarzenie trafiło na pierwsze strony gazet w Indiach, gdy trzech mówców wypowiedziało dość kontrowersyjne wypowiedzi na temat wczesnej historii ludzkości.
Jak donosi National Public Radio, w szczególności Nageswara Rao, wicedyrektor Uniwersytetu Andhra Południowoindyjskiego, wzbudził wiele kontrowersji wśród uczestników. Twierdził, że w czasach prehistorycznych hinduskie bóstwo Rawana posiadało 24 różne obiekty latające o różnych rozmiarach i zdolnościach, a w Indiach dzieci były już poczęte w probówce tysiące lat temu.
Tymczasem Ashu Khosla, wysokiej rangi paleontolog z Uniwersytetu Panjab w północnoindyjskim mieście Chandigarh, twierdził, że hinduski twórca bóg Brahma stworzył dinozaury.
Ale prawdopodobnie najbardziej naukowo heretycką wypowiedź przedstawił uczony Kannan Jegathala Krishnan, który opisał teorię względności Alberta Einsteina jako „wielki błąd”, a także skrytykował Isaaca Newtona za niezrozumienie, jak działa grawitacja. Trzej naukowcy byli szczególnie urażeni tym, że przemawiali do 5.000 dzieci. Całkowicie zaskoczeni organizatorzy konferencji odpowiednio potępili tę akcję i byli bardzo zdziwieni. Teraz, gdy jest już za późno, aby cokolwiek zrobić z tymi kontrowersyjnymi twierdzeniami, chcą oni przynajmniej przewidzieć przyszłe wydarzenia i upewnić się z góry, że takie dziwne stwierdzenia naukowe nie pojawią się ponownie.
Ale czy te twierdzenia są naprawdę tak dalekie od rzeczywistości? Nie! Ponieważ zwłaszcza starożytna literatura indyjska jest pełna odniesień do bardzo wysokiej cywilizacji technicznej lub ingerencji pozaziemskiej. W najstarszych indyjskich eposach „Mahabharata” i „Ramajana” m.in. różne maszyny latające (Vimanas) są szczegółowo opisane, oraz jak to bogowie (pozaziemscy) prowadzili niszczycielskie wojny na niebie.
Te dwa eposy czytane są jak współczesna powieść science fiction, choć zgodnie z długą tradycją przekazów ustnych została ona prawdopodobnie spisana dopiero między 440 rokiem p.n.e. a 330 rokiem n.e. i opisuje wydarzenia, które podobno miały miejsce tysiące lat temu.
