Istniejące prawa fizyki nie przeczą odważnemu założeniu, że równoległe światy mogą być połączone kwantowymi połączeniami tunelowymi. Oznacza to, że teoretycznie możliwe jest przemieszczanie się z jednego świata do drugiego bez naruszenia prawa zachowania energii. Jednak przejście będzie wymagało ogromnej ilości energii.

Ale jest inna opcja. Istnieje wersja, w której przejścia do równoległych światów są ukryte w tak zwanych czarnych dziurach, mogą być rodzajem kraterów, ssących materię. Czarne dziury, zdaniem kosmologów, mogą faktycznie okazać się czymś w rodzaju „kretowiska” – ścieżek z jednego świata do drugiego i odwrotnie. „W naturze mogą istnieć struktury czasoprzestrzenne łączące jeden świat z drugim, takie jak tunele czasoprzestrzenne” – powiedział Vladimir Surdin, starszy badacz w Instytucie Astronomicznym P. Sternberga, kandydat nauk fizycznych i matematycznych. „Zasadniczo matematyka pozwala na ich istnienie”.

Możliwość istnienia „tuneli czasoprzestrzennych” nie neguje Doktor nauk fizycznych i matematycznych, profesor Wydziału Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Moskiewskiego Dmitrija Galcowa. Twierdzi, że jest to jedna z opcji przemieszczania się z jednego punktu do drugiego z nieskończoną prędkością. „To prawda” – powiedział fizyk – „nikt jeszcze nie widział tuneli czasoprzestrzennych, jeszcze ich nie znaleziono”. Potwierdzeniem tej hipotezy może być ujawnienie tajemnic pojawiania się nowych gwiazd. Astronomowie od dawna zastanawiają się nad naturą pochodzenia niektórych ciał niebieskich. Z zewnątrz wygląda jak wyłonienie się substancji z niczego. Takie zjawiska mogą być wynikiem rozpryskiwania się we Wszechświecie materii z równoległych światów. Można również założyć, że każde ciało jest w stanie przenieść się do świata równoległego.

Ponad dziesięć lat temu brytyjska medium Dama Forsyth wydała głośne oświadczenie, że znalazła przejście do świata równoległego. Rzeczywistość, którą odkryła, okazała się kopią naszego świata, tylko bez problemów, chorób i śladów agresji. Odkrycie Forsyth poprzedziła seria tajemniczych zniknięć nastolatków w Fair House of Laughter w Kent. W 1998 r. Kiedy to czterech młodych gości zniknęło bez śladu. Trzy lata później dwa kolejne osoby. Policja nie znalazła oznak uprowadzenia dzieci. W tej historii jest wiele tajemnic. Detektyw z Kent, Sean Murphy, mówi, że wszyscy zaginieni znali się, a zaginięcia miały miejsce w ostatni czwartek miesiąca. Najprawdopodobniej seryjny maniak tam „poluje”. Według Murphy przestępca wszedł do domu przez tajne przejście, którego jednak nie odkryła policja. Po dokładnym przeszukaniu według pogłosek musiało zostać coś odkryte a po zamknięciu tajemniczych pomieszczeń zniknięcia ustały.

„Wyjście do tego świata było w jednym z krzywych zwierciadeł” – mówi Forsyth. – Najwyraźniej można było z niego korzystać tylko z tej strony. Prawdopodobnie ktoś przypadkowo to odkrył, gdy w pobliżu byli pierwsi zaginieni. A potem nastolatki, które wpadły w tę pułapkę, zaczęły zabierać tam swoich przyjaciół. ” Zakrzywione zwierciadła zostały również zaobserwowane podczas badań piramid w Tybecie przez profesora Ernsta Muldasheva. Według niego wiele z tych gigantycznych struktur ma wklęsłe, półkoliste i płaskie kamienne płaszczyzny o różnych rozmiarach, które naukowcy nazywali zwierciadłami ze względu na ich gładką powierzchnię. W strefie rzekomej akcji członkowie wyprawy Muldashev nie czuli się zbyt dobrze. Niektórzy widzieli się w dzieciństwie, niektórzy wydawali się być przenoszeni w nieznane miejsca. Według naukowca, poprzez te lustra, stojące w pobliżu piramid tybetańskich, możesz zmienić bieg czasu i kontrolować przestrzeń. Starożytne legendy mówią, że takie kompleksy były używane do poruszania się w równoległych światach, a według Muldasheva nie można tego uznać za kompletną fantazję.

Australijski parapsycholog Jean Grimbriar stwierdził, że wśród wielu anomalnych stref na świecie istnieje około 40 tuneli prowadzących do innych światów, z których cztery znajdują się w Australii, a siedem w Ameryce. Wspólną cechą tych „piekielnych tuneli” jest to, że z głębin można usłyszeć mrożące krew w żyłach krzyki i jęki, a rocznie ponad sto osób znika bez śladu. Jednym z najbardziej znanych miejsc jest jaskinia wapienna w Kalifornijskim Parku Narodowym, do której podobno można wejść, ale nie można z niej wyjść. Nie pozostał nawet ślad po zaginionych. „Miejsca piekielne” są w Rosji. Na przykład krążą pogłoski, że pod Gelendżikiem znajduje się tajemnicza kopalnia, która według lokalnych historyków istnieje od XVIII wieku. Jest to prosta studnia o średnicy około 1,5 m z wypolerowanymi ścianami. Kiedy mężczyzna zaryzykował wejść kilka lat temu, na głębokości 40 m, licznik Geigera wykazał gwałtowny wzrost promieniowania. A ponieważ kilku ochotników, którzy próbowali zbadać studnię, zmarło z powodu dziwnej choroby, natychmiast zasypali zejście. Plotka głosi, że kopalnia nie ma dna, istnieje tam jakieś niezrozumiałe życie w trzewiach kopalni, a czas, łamiąc wszelkie prawa, przyspiesza jej bieg. Według plotek, jeden facet schodził do kopalni i utknął tam przez tydzień, a po jej opuszczeniu był siwowłosy i stary.

32-letni Ioannos Kolofidis, mieszkaniec wioski położonej na greckiej wyspie Tilos, wydostał się ze studni na powierzchnię. Lokalna studnia od dawna uważana jest za bezdenną. Woda w nim, nawet w upale, pozostała lodowata. Ochotnik z Colofidis. Włożył kombinezon i został opuszczony do kopalni. Prace trwały około półtorej godziny od czasu do czasu trzy osoby wyciągały wiadro z mułem. Nagle na powierzchni usłyszeli częste uderzenia metalu wyglądało na to, że Colofidis próbował wydostać się jak najszybciej. Kiedy wyciągnęli biedaka, jego towarzysze omal nie stracili mowy: przed nimi leżał zgniły staruszek z absolutnie białymi włosami na głowie, długą brodą i znoszonymi ubraniami. Ale to, co stało się w studni, pozostało tajemnicą – po kilku godzinach Colofidis zmarł. Sekcja zwłok wykazała, że ​​zmarł ze starości.

Kolejna przerażająca studnia podobno znajduje się w obwodzie Kaliningradzkim. W 2004 r. Dwóch współpracowników, Nikołaj i Michaił, zgodzili się wykopać studnię w jednej z wiosek. Na głębokości około 10 m koparki usłyszały polifoniczne ludzkie jęki spod ziemi pod ich stopami. Z przerażeniem kopacze wyszli. Lokalni mieszkańcy obchodzą to „przeklęte miejsce”, wierząc, że to tam naziści organizowali masowe egzekucje w latach wojny.

Starożytny zamek, położony niedaleko miasta Comcriff (Szkocja), jeszcze nie tak dawno stał się miejscem zniknięcia miłośników przygód. Obecny właściciel zamku, Robert McDogley, kupił go niedrogo właśnie z zainteresowania. Podajemy jego historię: „Raz, o północy, zatrzymałem się w piwnicy, gdzie odkryłem stare książki o czarnej magii. Zmierzch zapadł szybko i wydawało mi się że dziwne niebieskie światło emanuje z dużej centralnej sali. Kiedy tam wszedłem, jasnoniebiesko-szary snop światła emanujący z trzymetrowego portretu uderzył mnie w twarz, których kolory wydawały się tak rozmyte, że ​​nie można było odczytać rysunku. Po jakimś czasie wyraźnie widziałem przedstawioną na nim osobę, w której ubrania najwyraźniej łączyły się ze strojami z różnych epok – od XV do XX wieku. Kiedy podszedłem bliżej, żeby się lepiej przyjrzeć, ciężki portret spadł ze ściany i upadł na mnie. ” Cudem Sir Robert pozostał przy życiu. Ale pogłoski o tym, co się wydarzyło, rozprzestrzeniły się szybko i zaczęły przyciągać wielu turystów. Według legendy dwie starsze kobiety weszły do sali z portretem, po czym ujrzały przejście za portretem po jego upadku. Po całym zdarzeniu kobiety rozpuściły się w powietrzu. Ratownicy przeszli wszystkie pokoje specjalnymi radarami, ale nic nie znaleźli. Wróżbici, wynajęci jako eksperci, doszli do wniosku, że drzwi do równoległego świata, który był uszczelniony przez kilka stuleci, otworzyły się w zamku, w którym zniknęli turyści. Jednak ani medium, ani policja nie zdecydowały się przetestować tego założenia i wejść do sali.

Źródło: www.paranormal-news.ru

Tłumaczenie: Amon dla Strefa44.pl