Klimatolog dr Ronan Connolly, dr Willie Sun i 21 innych naukowców twierdzą, że wnioski najnowszego raportu klimatycznego IPCC i pewność, z jaką te wnioski są wyrażane, zależą od ograniczonego wyboru zestawów danych autorów IPCC. Naukowcy twierdzą, że włączenie dodatkowych wiarygodnych zestawów danych doprowadziłoby do bardzo różnych wniosków na temat postrzeganego zagrożenia antropogenicznego globalnego ocieplenia.
Nowa recenzowana publikacja naukowa dostarcza dowodów na systemową stronniczość w doborze danych ONZ na poparcie opowieści o zmianach klimatu. Słońce, a nie antropogeniczne emisje dwutlenku węgla (CO2), może być główną przyczyną ocieplenia w ostatnich dekadach, zgodnie z nowym badaniem, którego wyniki stoją w jaskrawej sprzeczności z wnioskami Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ). Recenzowana praca naukowa grupy prawie dwóch tuzinów naukowców z całego świata stwierdza, że poprzednie badania nie uwzględniały w wystarczającym stopniu roli energii słonecznej w wyjaśnianiu wzrostu temperatury. Nowe badania zostały opublikowane tuż po tym, jak ONZ wydało swój szósty Raport Oceniający, znany jako AR6, w którym powtórzono argumenty za tym, że emitenci CO2 są winni globalnemu ociepleniu. W raporcie stwierdzono, że odpowiedzialność człowieka jest „jednoznaczna”.
Jednak nowe badania poddają tę hipotezę w poważną wątpliwość
Klimatolodzy i fizycy słoneczni, nazywając zarzuty IPCC dotyczące CO2 „przedwczesnymi”, argumentują w nowej pracy, że ustalenia IPCC ONZ obwiniające ludzkie emisje są oparte na „wąskich i niekompletnych danych dotyczących całkowitego napromieniowania słonecznego”.
Rzeczywiście, globalny organ klimatyczny ONZ wykazuje celową i systemową stronniczość w tym, jakie poglądy, badania i dane są zawarte w jego wpływowych raportach. Autorzy badania stwierdzili:
Oskarżenie o zbieranie danych w celu ukrycia niepewności, a w rzeczywistości w celu zorganizowania z góry zaplanowanego wniosku, to bardzo poważna sprawa.
Traktowanie ostrzeżeń klimatycznych IPCC jako wartości faktycznej, bez odniesienia się do istotnych zastrzeżeń wykwalifikowanych naukowców co do jakości procedur, które doprowadziły do tych wniosków, może doprowadzić do katastrofalnej błędnej alokacji zasobów światowych.