Jest taka góra na Uralu Północnym, która w języku tubylców, Mansów, nosi miano Otorten czyli „nie chodź tam”. 10 km obok niej wznosi się, powiązana z legendami Chołatczachl – Góra Umarłych. W czasie prehistorycznego potopu w kipiących odmętach zginęło na niej 9 mansyjskich wojowników.   To tam, na zboczach Góry Umarłych, w lutym 1959, miała  

W tunelu kopalni kobieta znalazła dwa szkielety: jeden leżał na wznak na wierzchu, a drugi pochowany był obok pierwszego w płytkim grobie, z którego wystawała ręka, oplatająca kość ramieniową tego, który spoczywał na powierzchni. W późniejszym okresie swego życia kobieta, która dokonała odkrycia, opisała ową wystającą z grobu rękę jako „zniekształconą”. Ową niezwykłą czaszkę poddano  

Już ponad 25000 publikacji poświęcono pewnej wyspie. Żaden człowiek nie mógł się pochwalić, że ją zobaczył lub zwiedził. Prekursorem tej fali utworów literackich był grecki filozof Platon, który powołał się w swoich pismach na legendy staroegipskie. Chodzi mi o mityczną wyspę Atlantydę, o której pisał, że była większa niż Azja i Libia razem wzięte. Dokłądnych  

Resztki różu, wyprodukowanego przy użyciu antymonu w pudełeczku od szminki liczącej ponad 4000 lat, tabliczka nagrobna egipskiego sternika i budowle egipskiej królowej, która prawdopodobnie została zamordowana przez swojego męża, dostarczają śladów, które prowadzą do tajemniczego Złotego kraju Punt. Królowa, która od 1511 do 1480 roku p.n.e. Panowała w kraju nad Nilem nosiła imię Hatszepsut. Nazwano  

W 1935 roku Reichsführer–SS Heinrich Himmler, Reichsbauerführer Richard Walter Darre oraz holenderski pseudonaukowiec Hermann Wirth założyli organizację badawczą „Ahnenerbe” — Towarzystwo Badawcze nad Pradziejami Spuścizny Duchowej, Niemieckie Dziedzictwo Przodków. Kilka lat później uprościli nazwę na Stowarzyszenie Badawczo–Dydaktyczne Dziedzictwo Przodków, ale w sumie była to nieistotna lingwistyczna kosmetyka. Organizacja ta przejawiała aktywność w różnych dziedzinach naukowych  

To, co teraz przeczytacie nie jest wymysłem – zaczerpnąłem to z pism przechowanych w sarkofagach. Niewielką cząstkę owej wiedzy ujawniła – po śmierci templariusza, który był jej strażnikiem – Helga Hoffmann-Schmidt w publikacji wydanej własnym sumptem w minimalnym nakładzie, chcąc udostępnić ją znawcom przedmiotu i członkom lóż. Moja prezentacja opiera się więc po części na  

  Piorun kulisty – według Leksykonu Encyklopedycznego Meyera – jest piorunem w formie kuli wielkości pięści lub głowy ma kolor od białego do żółtego i kołysze się w powietrzu, znika niezauważalnie lub głośno wybucha rozsypując iskry. Instnieje wiele przekazów świadków, którzy obserwowali pioruny kuliste. Wiele faktów potwierdzanych jest przez różne osoby. Mimo to są naukowcy,  

Sławna już na całym świecie Mapa nieba VA/243 z berlińskiego Muzeum Pergamońskiego nie jest jedynym pisanym potwierdzeniem wiedzy astronomicznej Sumerów, choć niewątpliwie najbardziej interesującym. Znany nam dziś Układ Słoneczny został również przedstawiony na owej walcowatej pieczęci – w odpowiedniej skali – przez starożytnych astronomów. Mapa nieba VA/24 prezentuje nam, i to we właściwej kolejności: niewielką