Dlaczego Księga Enocha została zakazana przez Kościół? Czy księga ta rzeczywiście opisuje przypadki uprowadzeń ludzi przez obcych, które miały miejsce tysiące lat temu? I czy to prawda, że zawiera ona informacje, które mówią o naszej pozaziemskiej przeszłości i kluczu do przyszłości ludzkości?
Najstarsza Biblia na świecie
W Etiopii w jednej ze świątyń przechowuje się najcenniejsze sanktuarium chrześcijaństwa – Ewangelię Garimy. Dwie bogato ilustrowane księgi pochodzą z VI wieku naszej ery. Jest to być może najstarsza i najbardziej kompletna Biblia na świecie, a Kościół etiopski jest jednym z najwcześniejszych Kościołów chrześcijańskich. Ciekawostką jest, że Biblia Etiopskiego Kościoła Ortodoksyjnego różni się od Pisma Świętego przyjętego w innych wyznaniach chrześcijańskich. Ta wersja Starego Testamentu zawiera kryptyczny tekst znany jako Księga Enocha. Kościół etiopski uznaje Księgę Enocha za kanoniczną, podczas gdy inne Kościoły tego nie czynią.
Uprowadzony przez „bogów”
Autorem tej księgi jest Enoch, pradziadek Noego, ten sam, który zbudował arkę przed wielkim potopem. Uważa się, że Enoch był nieśmiertelny, a Bóg zabrał go żywego do nieba.
W swojej księdze Enoch pisze, że gdy miał 12 lat, pewnej nocy wszyscy mieszkańcy wioski usłyszeli hałas. Dwaj Aniołowie zstąpili z nieba i jeden z nich powiedział do Enocha: „Nie bój się, człowieku” i wznieśli się do nieba na rydwanie z ognia. Enoch zobaczył coś, czego nie potrafił opisać. Oczywiście nie wiedział, co to jest statek kosmiczny, więc pisał o latających domach z kryształu, a pod nim Enoch widział planetę Ziemię. Wydaje się, że jest to jedna z pierwszych opowieści w historii ludzkości o uprowadzeniu ludzi przez obcych.
Zwolennicy teorii paleokontaktu uważają, że Księga Enocha jest jednym z najbardziej przekonujących tekstów na temat pojawienia się obcych. Nie jest ona jednak bynajmniej wyjątkowa. Podobne historie zachowały się w wielu innych starożytnych kulturach. To wskazuje, że słowom Enocha można wierzyć. Wiele starożytnych tekstów mówi, że ludzie wstępują do nieba, a potem wracają. Na przykład w starożytnej Grecji istnieje legenda o Ganimedesie, który został uniesiony przez orła Zeusa. Podobne legendy można znaleźć w eposach starożytnych Chin, starożytnego Egiptu, Sumerów i innych ludów. Wszystkie te opowieści są podobne, ale brakuje w nich szczegółów, w które obfituje Księga Enocha.
Jego teksty nie tylko dowodzą istnienie obcych, ale także pokazują drugą stronę Boga. Dlatego Kościół zdecydował się wykluczyć Księgę Enocha z Biblii, okazała się ona bowiem zbyt radykalna dla ówczesnych chrześcijan.
Boscy obserwatorzy
Według Księgi Enocha nie wszyscy Aniołowie byli Bożymi posłańcami. Najlepszym dowodem na to jest opis istot zwanych Strażnikami. Księga Daniela opowiada o pewnej grupie Aniołów, którym Bóg nakazał pouczać ludzkość. Opiekowali się oni naszym światem i kierowali rozwojem naszej cywilizacji. Daniel tylko krótko wspomina o tych istotach, podczas gdy w Księdze Enocha Opiekunowie lub Strażnicy Nieba stali się jednym z głównych tematów. Ci „Aniołowie” nie są w rzeczywistości istotami duchowymi, lecz istotami rzeczywistymi. Biblia mówi o tym dość jasno i wyraźnie. Nie pochodzą one z naszego świata, co oznacza, że można je śmiało nazwać pozaziemskimi.
W Księdze Enocha na Ziemię zstąpiło tylko 200 Strażników. Ich przywódcami byli Shamkhazai i Azazel, który później stał się znany jako Lucyfer. Strażnicy mieli bardzo jasny wygląd, a ich jedno z imion to Lśniący. Enoch, opisując ich, powiedział, że trudno było patrzeć na Strażników, gdyż tak jasno się mienili.
Wersję, że Strażnicy byli gośćmi z kosmosu, potwierdza świadectwo proroka Eliasza. On również wstąpił do nieba w rydwanie ognia. Eliasz był wielkim wróżbitą, znacznie przewyższającym innych proroków. Miał cudowny płaszcz, który mógł uzdrawiać chorych i wskrzeszać umarłych. Rydwany ognia są wspomniane w Biblii więcej niż raz. Najwyraźniej chodzi tu o jakiś pojazd, statek kosmiczny. Zgodnie z wierzeniami judeochrześcijańskimi dusza po śmierci wstępuje do nieba, ale w Biblii można znaleźć wiele przykładów wniebowstąpienia żywej osoby. Oprócz Enocha i Eliasza, to samo stało się z Jezusem.
O czym wspominała Księga Gigantów?
W połowie ubiegłego wieku izraelscy pasterze znaleźli w jednej z jaskiń gliniane naczynia, w których przechowywano starożytne manuskrypty. Okazało się, że są to ręcznie pisane egzemplarze Biblii, które były o co najmniej 1000 lat starsze od innych znanych wówczas. Oprócz nich znajdowały się tam również inne manuskrypty, a wśród nich Księga Olbrzymów. Księga ta opowiadała o Nefilim (gigantach), synach Strażników, ich życiu i sposobie bycia. Nefilim to zło wcielone. Popełniali straszliwe zbrodnie, w tym jedli ludzkie mięso. W końcu Bóg zdecydował, że Ziemia musi zostać oczyszczona z Nefilim, i wyznaczył Noego, prawnuka Enocha, jako wybrańca, który miał rozpocząć na nowo historię ludzkości.
W Biblii Noe został wybrany przez Boga za swoją pobożność. Ale Księga Gigantów ma inną wersję historii Noego. Stał się on wybrańcem jeszcze zanim się urodził, a jego ojciec nie był człowiekiem. Skóra noworodka była lśniąca, a jego włosy białe jak owcza wełna. Zewnętrznie był kopią Strażników i został sztucznie poczęty.
Strażnicy Nieba wierzyli, że Noe będzie ojcem nowego pokolenia ludzi. Okazuje się, że Noe był genetycznie zmodyfikowanym człowiekiem, stworzonym przez obcych dla nowego życia na Ziemi.
Oficjalna wersja Biblii mówi, że Bóg był zasmucony okrucieństwami i niegodziwością rasy ludzkiej i postanowił położyć im kres zsyłając na Ziemię Wielki Potop. Księga Enocha opowiada tę samą historię, ale z istotnymi różnicami. Potop miał zniszczyć upadłych aniołów i Nefilim. Według Enocha, Bóg chroni ludzi. Nie jest on w ogóle podobny do Boga z Księgi Rodzaju, pełnego gniewu i złości. Kolejna różnica polega na tym, że instrukcje dotyczące budowy arki Noe otrzymał nie od Boga, lecz od archanioła Uriela. Ostrzega on Noego przed nadchodzącym kataklizmem i ukazuje przyszłość ludzkości. Okazuje się, że Enoch nie mówi o karze dla rasy ludzkiej, ale o obcych, którzy kierują naszą historią.
Powrót bogów
W Księdze Enocha, w rozdziale 91, jest powiedziane, że po podróży i powrocie Enocha na Ziemię, przygotowuje się on do drugiego wstąpienia do nieba. Zanim to jednak nastąpi, zbiera całą swoją rodzinę i dzieli się z nią niezwykłym proroctwem. Syn Enocha, Methuselah, zapytał ojca, czy jeszcze go zobaczy? Enoch odpowiedział:
Koncepcja Boskiego Wybrańca opuszczającego Ziemię i powracającego na nią występuje w prawie każdej religii. Żydzi czekają na powrót proroka Eliasza, który przyjdzie przed Mesjaszem i przyniesie erę pokoju i sprawiedliwości. Będzie to początek czasów ostatecznych. Chrześcijanie czekają na powrót Jezusa, który jest uważany za Mesjasza. Dla islamu jest to albo Boski Posłaniec Al Mahdi, albo sam Mahomet.
W pewnym sensie powrót ten przyniesie nową erę, nowy sposób postrzegania świata i nową relację między ludzkością a Bogiem. Proroctwa te zapowiadają, że pewien Mesjasz pojawi się na obłokach w towarzystwie armii niebieskiej. Czy to możliwe, że wszystkie te starożytne teksty mówią o pewnym statku kosmicznym i inwazji obcych na Ziemię? A nauki Enocha miały przygotować ludzkość na dzień, w którym otworzy się przed nami nowa rzeczywistość.
