Żyjemy na końcu cyklu trwającego 12 000 lat. Okres przejściowy między cyklami zawsze wiąże się z poważnymi kataklizmami. Pod koniec ostatniego okresu miało miejsce wydarzenie na skalę globalną, katastrofa geologiczna, która spowodowała zalanie dużej wyspy na północnym Atlantyku – Atlantydy. Teraz widzimy, że cykliczność się powtarza i w tym czasie żyjemy, zresztą obserwujemy już obecnie jak planeta drży od wydarzeń klimatycznych, których nasza cywilizacja jeszcze nie widziała. Musimy jednak znać prawdę i historię i na jej podstawie podejmować decyzje, które wpłyną na przyszłe losy żyjącej ludzkości.

Przewińmy czas do przeszłości i rozwińmy cały łańcuch wydarzeń, które miały miejsce na naszej planecie po potopie. W mitologii egipskiej zachowały się legendy o Złotym Wieku (Zep Tepi) – czasie duchowego odrodzenia ludzkości. „Zep” – czas, „tepi” – pierwszy początek kosmicznego istnienia. Zep Tepi oznacza pierwszy czas lub pierwszy moment od początku narodzin nowej cywilizacji. W tym czasie na ziemi pozostali ludzie, którzy dążyli do rozwoju duchowego, a Atlantydzi wraz ze swoim technokratycznym rozwojem zostali wygnani do lochów. Do dziś istnieją liczne świadectwa istnienia podziemnych miast i kompleksów świątynnych.

Derinkuyu to podziemne miasto we współczesnej Turcji. 12 pięter wchodzi głęboko w ziemię, a wszystkie sale i tunele mają doskonałą wentylację. Naukowcy uważają, że tylko niewielka część terytorium jest otwarta. Istnieją hipotezy o 20 piętrach jeszcze nie odkrytych.

Starożytne jaskinie Longyu w Chinach mają powierzchnię ponad 30 000 metrów kwadratowych (320000 stóp kwadratowych). Jakie technologie zostały użyte do opracowania tych jaskiń i przeprowadzenia pomiarów architektonicznych nie są znane.

Również na terenie Chin znajdują się ogromne tajemnicze jaskinie Huashan z wieloma kamiennymi kolumnami i unikalną strukturą przetworzonych materiałów. Nie wiadomo, dokąd trafiały wydobyte kamienie, bo wystarczyłoby ich na utorowanie drogi na 240 km. Wszystko to sugeruje, że w tamtych czasach stosowano technologie, które są nieznane współczesnej ludzkości.

Bardzo ciekawe są podziemne labirynty tuneli Chinkanas w pobliżu starożytnego miasta Cusco w Peru. Są to podziemne ulice z wieloma odnogami i pułapkami. Żaden z poszukiwaczy przygód nie odważył się tam wejść bez zwoju liny przywiązanego do wyjścia. Jednak to nie pomogło i w latach 50. zaginęło przeszło 200 osób. Szukano tam klejnotów starożytnych królów, o których słyszeli z opowieści Philippe’a Lamontiera, francuskiego jaskiniowca, który szczęśliwym trafem wydostał się z tych labiryntów jaskiń z oznakami zakażenia dżumą, trzymając w rękach złoty kłos kukurydzy. Wkrótce potem zmarł, a kolba do dziś znajduje się w Muzeum w Limie.

Gdzie kończą się te lochy, nikt nie wie. Mówi się, że prowadzą do samego serca Andów, ale wielu badaczy zgadza się, że podziemne tunele przechodzą pod oceanami i łączą kontynenty.

W folklorze ludów Ameryki Południowej istnieje legenda o wężowych ludziach mieszkających w lochach. Zaczęto o nich mówić, gdy zaczęli znikać speleolodzy. Wiemy, że ci wężowi ludzie Apexianie, obca rasa, która w przeszłości zniewoliła ludzi. Być może weszli do lochów razem z Atlantami, ale w każdym razie podziemne tunele były miejscem krwawych ofiar.

W Peru, niedaleko pustyni Nazca, która znana jest z rysunków, które można zobaczyć tylko z lotu ptaka, znajdują się jaskinie, w których znaleziono kamienne postumenty podobne do ołtarzy. Postumenty posiadały rynienki do przepływu krwi. Niektóre z tuneli były wypełnione ludzkimi szczątkami, a były one tak długie, że sięgały pod ocean.

W Chinach istnieją mity o podziemnych bogach, ale jeszcze ciekawsza legenda istnieje wśród plemion Ameryki Południowej. Legenda ta opowiada o wszechmocnym Ojcu Ludzkości, który po zakończeniu aktu stworzenia na Ziemi udał się do swoich podziemi. Legenda ta jest echem wiedzy o najwyższym władcy Atlantydy – El, który rzeczywiście miał ogromne możliwości, choćby obdarowując działkami i ludami na całej Ziemi swoich synów i córki. Słowo „elita” pochodzi właśnie od słowa El, kiedy to dzieci El były uważane za bogów i rządziły prawie całą planetą. A potem Atlantyda – to naprawdę była rozwinięta cywilizacja, do poziomu której współczesna ludzkość jeszcze nie doszła. W lochach Indii znajdują się niesamowite arcydzieła sztuki podziemnej wykonane przypuszczalnie przez ich potomków.

6000 lat temu nastąpił punkt zwrotny w historii ludzkości, a było to zaledwie 6 tysięcy lat po śmierci Atlantydy. Podczas tego Złotego Wieku okresu duchowego przebudzenia ludzkości został zastąpiony przez konsumpcyjny format społeczeństwa, w którym wciąż żyjemy. Wierzymy, że starożytni Sumerowie stworzyli pierwsze miasta i państwa i był to skok w rozwoju naszej cywilizacji, ale w rzeczywistości była to utrata człowieczeństwa i wszystkich duchowych fundamentów. Człowiek w tym czasie przestaje żyć wartościami duchowymi i przyjmuje wytyczne formatu konsumpcyjnego.

W wyniku tej zmiany priorytetów ludzie zostali wysiedleni. Następnie potomkowie Atlantów, którzy żyli pod ziemią, wyszli na zewnątrz, a ci, którzy nadal przestrzegali nowego sposobu życia społecznego, byli zmuszeni albo przenieść się na inne terytoria, albo zejść pod ziemię, często zajmując te same jaskinie, w których wcześniej żyli potomkowie Atlantów. Jednym z najwyraźniejszych przykładów takiego przemieszczania się ludzi są podziemne świątynie Malty.

Uważa się, że najstarsza na świecie podziemna świątynia, Ħal Saflieni Hypogeum na Malcie zaczęła powstawać wcześniej niż 4000 lat p.n.e. Najciekawsze jest to, że posiada ona jaskinie w kształcie jajka, które wchodzą w głąb ziemi. Historycy uważają, że taki owalny kształt powstał, ponieważ w tym czasie na Malcie panował kult Matki Ziemi. Zakładają, że forma ta personifikowała kobiece łono i oznaczała płodność i rozrodczość. Trzeba jednak zrozumieć, że takie wyobrażenia o kobiecym bóstwie są spowodowane jedynie dominacją materialistycznego, konsumpcyjnego formatu myślenia w umysłach współczesnych ludzi. W rzeczywistości cześć boskiej kobiety wiąże się z duchowym rozwojem społeczeństwa odległej przeszłości, a moc tworzenia ukryta jest właśnie w kobiecości, która ma święte znaczenie.

Kamienna figurka śpiącej otyłej kobiety znaleziona w Hypogeum duchowo uosabia kobiecą zasadę, która leży u podstaw stworzenia świata i przyczynia się do duchowej przemiany człowieka. Być może w pewnym okresie żyli ludzie, którzy naprawdę zajmowali się swoim rozwojem duchowym i nie mieli nic wspólnego z Atlantami.

Komora Hypogeum posiada wiele wejść, sal, pułapek, tuneli, schodów, stopni i innych obiektów. Starożytna podziemna świątynia rezonuje z częstotliwością 110 GHz, która odpowiada częstotliwościom wielu starożytnych struktur megalitycznych i ma ogromny wpływ na psychikę ludzi.

Należy zauważyć, że w głębi Hypogeum znaleziono niekończące się tunele, w których również znikali ludzie. Znany jest przypadek, gdy 30 uczniów wraz z nauczycielami wybrało się tam na wycieczkę do jaskini i zniknęło bez śladu. Podobno tydzień wcześniej widzieli jakieś niezrozumiałe włochate istoty, które wyglądały jak ludzie, ale nie wiadomo czy to prawda czy fałsz. Podziemne miasta są więc ogromną siecią labiryntów znajdujących się na różnych głębokościach planety Ziemia, a do ich budowy wykorzystuje się technologie, które nie są nam dzisiaj dostępne. Eksploracja tych tuneli jest bardzo niebezpieczna, więc wejścia do nich są zapieczętowane przez władze. Być może ktoś tam jeszcze mieszka, ale najciekawsze jest to, że swego czasu ludzie zostali tam wygnani, ponieważ żyli w konsumpcjonizmie, używali magii, rytualnych ofiar, aby zdobyć nieskończoną władzę na ziemi.

Bankierzy, archonci, rząd światowy, masoni, illuminati, „wolnomularze” – to wszystko potomkowie tych, którzy rządzili tym światem przez tysiąclecia w czasach Atlantydy. Ich rządy doprowadziły do tego, że zostali po prostu zniszczeni jako niepotrzebna gałąź ewolucji ludzkości. Dziś jednak powrócili i odzyskali siłę. I spójrzcie na świat, w którym teraz żyjemy: wojny, dominacja jednych nad drugimi, nierówność klasowa, konsumpcjonizm i co najważniejsze brak duchowości – to dokładna kopia rozłożonego społeczeństwa z czasów Atlantydy.

Opracował: Amon

www.strefa44.pl

www.strefa44.com.pl