Selim Hassan był jednym z najsłynniejszych oraz najważniejszych egiptologów. Czytając napisaną przez niego książkę ‘Sfinks i jego historia w świetle najnowszych odkryć’ znalazłem na 79 stronie interesujący fragment. Cytuję:
„Generalna opinia starożytnych była taka, że Sfinks był starszy od piramid. Byłoby interesującym poznać źródło, z którego poznali tę informację. Być może był to naturalny wynik identyfikacji Sfinksa z bogiem Słońca. W ten sposób mogliby łatwo przypuszczać, że był on predynastyczny i być może datować go na dynastię pół-boskich królów zwanych ‘wyznawcami Horusa’”
W tym momencie Hassan robi adnotację, w której kontynuuje swoją myśl:
„Egipcjanie wierzyli, że na początku ich ziemią rządzono przez dynastię wielkich bogów, z których Horus, syn Izydy i Ozyrysa był ostatni. Po nim nastąpiła dynastia pół-boskich istot, znanych jako „wyznawcy Horusa”, którzy z kolei później ustąpili miejsca dla historycznych królów Egiptu.”
Jeśli spytamy egiptologów o początek cywilizacji Egiptu to dowiemy się, że zaczyna się od zjednoczenia w ok. 3150 r.p.n.e. oraz od I dynastii. Zdaniem starożytnych Egipcjan przed I dynastią Egiptem przez niesamowicie długi czas rządzili jednak inni władcy. Co więcej, informacje o legendarnych pierwszych władcach zapisali na dokumentach, które dziś służą jako dowody historyczne. Zacznijmy od tzw. Kanonu Turyńskiego, czyli spisanego papirusu zawierającego listę egipskich królów. Z papirusu dowiadujemy się, że początkowo Egiptem rządzili bogowie, czyli ‘Neteru’. Swoje rządy 9 bogów sprawowało przez aż 23200 lat. Po nich władzę objęli z kolei ‘Czciciele Horusa’ którzy rządzili przez 13400 lat. Dopiero potem na tron jako władca zasiadł Menes.
Podobne informacje zapisał także egipski kapłan Maneton w III w.p.n.e. W swoim dziele ‘Aegyptica: Historia Egiptu’ podał, że początkowo Egiptem rządziło 7 bogów, następnie władzę przejęło 5 linii półbogów, a dopiero później władcami zostali śmiertelnicy. Takie same informacje zebrał również grecki historyk Diodor Sycylijski, który odwiedził Egipt w I w.p.n.e. i rozmawiał tam z kapłanami oraz kronikarzami. Przed władcą Menesem pojawia się okres przejściowy, gdy Egiptem rządzili „półbogowie”. Shemsu Hor mieli być związani z świętym miastem Heliopolis, w którym miał się znajdować kamień benben. To w Heliopolis zostawiono tzw. Teksty Piramid. Sam Imhotep, pierwszy geniusz ludzkości tytułował się jako najwyższy kapłan w Heliopolis, największy z obserwatorów, a zatem tytułem mającym astronomiczny wydźwięk. Ta pradawna grupa mędrców-kapłanów miała osiedlić się w Heliopolis tysiące lat przed początkiem historycznego okresu w Egipcie. Tam starannie prowadzili miejscową ludność, ucząc ich sztuki astronomii, matematyki, rolnictwa, a zwłaszcza architektury, aby zapewnić kontynuację starożytnej wiedzy astronomicznej.
Kim byli, jeśli w ogóle istnieli? Być może byli to przedstawiciele zaginionej cywilizacji, którzy osiedlili się w Egipcie. Teksty Budowlane wyryte na ścianach w świątyni w Edfu wspominają o 7 mędrcach, którzy uciekli łodziami z wyspy przed katastrofą. Przybyli do Egiptu, gdzie się osiedlili i stali się bogami budowniczymi, którzy przekształcili Egipt. Były to istoty przedstawione jako przynoszący i zabezpieczający wiedzę na przestrzeni wieków – jako elitarne bractwo poświęcone przekazywaniu mądrości. Szczególna rola mędrców polegała na tym, że były jedynymi boskimi istotami, które wiedziały, w jaki sposób należy budować świątynie i święte miejsca. Naturalnie trudno stwierdzić ile w tym wszystkim jest prawdy a ile mitu. Niewykluczone, że powiązanie Shemsu Hor z mędrcami z Edfu jest nadinterpretacją. Wiemy tylko tyle, że starożytni Egipcjanie uznawali Shemsu Hor za faktyczne postaci historyczne, które współtworzyły początki cywilizacji Egiptu.
