DVR (Niemieckie Stowarzyszenie Energii Kosmicznej) jest zaangażowane w technologie „energii kosmicznej” i inne „innowacyjne technologie energetyczne”. Jako wprowadzenie do tematu chciałbym przedstawić poniżej, czym są te technologie, dlaczego potrzebujemy ich w obecnej sytuacji energetycznej i jaka jest ich pozycja w porównaniu do znanych energii odnawialnych.
Potrzebujemy więcej rodzajów energii odnawialnej
Potrzeba przejścia na zrównoważone, odnawialne i bezemisyjne źródła energii jest jasna. Nawet jeśli nie jest to jeszcze nieuchronne, to wyczerpywanie się zasobów paliw kopalnych jest przewidywalne – dlatego najwyższy czas poszukać alternatyw. Od pewnego czasu wiadomo, że rezerwy paliw kopalnych wyczerpią się w przewidywalnej przyszłości, choć nie jest jeszcze do końca jasne, czy stanie się to za 50, 100 czy może dopiero za 200 lat.
Stałoby się tak nawet wtedy, gdyby zużycie pozostało na stałym poziomie, ale wraz ze wzrostem liczby krajów, które są w trakcie industrializacji i chcą korzystać z energochłonnych dobrodziejstw współczesnej cywilizacji – na pierwszy plan wysuwają się tu zwłaszcza Chiny, najludniejszy i najbogatszy pod względem potencjału gospodarczego kraj świata – należy spodziewać się silnego wzrostu zapotrzebowania na energię. Globalne zużycie energii na początku XXI wieku jest dziesięciokrotnie wyższe niż na początku XX wieku. Stało się również jasne, że dotychczasowe, „konwencjonalne” energie odnawialne i niskoemisyjne (słońce, wiatr, pływy morskie i biomasa) mają jedynie ograniczony potencjał, pokrywają rosnące zapotrzebowanie na energię tylko w niewielkim stopniu i dlatego nie mogą w pełni zastąpić paliw kopalnych. Potrzebujemy więcej energii odnawialnych, które mogą pokryć więcej niż kilka procent zapotrzebowania, których wydajność nie podlega tak silnym wahaniom jak energia słoneczna i wiatrowa i które w miarę możliwości nie zużywają surowców i nie powodują szkodliwych emisji.
Obecnie duże nadzieje pokłada się w tym względzie w technologiach wodorowych, ale produkcja energii za pomocą ogniw paliwowych jest również nadal zbyt droga, a produkcja wodoru nie jest jeszcze wystarczająco wydajna i przyjazna dla środowiska.
Niekonwencjonalne energie odnawialne
Oprócz konwencjonalnej energii słonecznej, wiatrowej, pływów i biomasy istnieje jeszcze jeden, mniej znany rodzaj energii odnawialnej – są to niejako „niekonwencjonalne źródła odnawialne”. Te nowe rodzaje technologii, które są jeszcze mało znane opinii publicznej, mogłyby w średniej lub dłuższej perspektywie zastąpić paliwa kopalne. Gerald Celente, redaktor amerykańskiego magazynu biznesowego „Trends Journal” i dyrektor „Trends Research Institute” w Rhinebeck w stanie Nowy Jork, napisał na łamach swojego pisma pięć lat temu:
Celente, który wcześniej przewidział krach giełdowy w 1987 roku i upadek Związku Radzieckiego, jest przekonany, że ta rewolucja energetyczna okaże się czołowym trendem XXI wieku. Ze wszystkich przewrotów, jakie przyniesie nowe stulecie, dostępność zupełnie nowych źródeł energii okaże się największą rewolucją. Nieco euforycznie stwierdza, że uzależnienie od węgla i ropy, światowe zanieczyszczenie i polityczna ingerencja potęg naftowych dobiegną końca, a z ruin umierającej epoki przemysłowej z jej paliwami kopalnymi wyłoni się nowa, globalnie zdeterminowana epoka oparta na bezkosztowych maszynach energetycznych.
Nowa technologia, która przyniosłaby znacznie dalej idącą rewolucję niż innowacje technologiczne ostatnich dwóch stuleci, stanowiłaby jednak tak fundamentalne wyzwanie dla naukowego establishmentu, że trudno byłoby się przygotować do szybkiego zaakceptowania takiej zmiany. Trends Research Institute to znany instytut zajmujący się badaniem przyszłości, który bada i ocenia najważniejsze trendy społeczne, gospodarcze i polityczne dla zarządów firm, aby wspierać je w podejmowaniu decyzji dotyczących polityki przedsiębiorstwa. Pomijając być może nie do końca realistyczny optymizm i niepotrzebną polemikę z konwencjonalnymi energiami odnawialnymi, odniesienie się przez renomowany Trends Research Institute do nowego rodzaju energii odnawialnej, który do tej pory był mało zauważany przez opinię publiczną, oraz do jego potencjału w zakresie rozpoczęcia nowej ery produkcji energii wydaje mi się całkowicie uzasadnione.
Badania nad energią niekonwencjonalną
Trzy technologie wymienione przez Trends Journal, wraz z kilkoma innymi metodami, należą do istniejącej już od kilkudziesięciu lat dziedziny badań nad energią niekonwencjonalną. Już w 1900 roku serbsko-amerykański wynalazca Nikola Tesla, którego można uznać za ojca tej dziedziny, ostrzegał przed zagrożeniami wynikającymi z jednostronnego uzależnienia od paliw kopalnych oraz przed konsekwencjami ich nieefektywnego spalania dla przyszłych pokoleń i przewidywał, że wkrótce przestawimy się na produkcję energii „bez paliwa”. Istnieją lepsze sposoby produkcji energii niż spalanie paliw kopalnych, powiedział.
Od lat dwudziestych XX wieku na całym świecie – rozwinęła się bardzo aktywna i kreatywna scena wynalazców, którzy próbują wdrożyć sugestię Tesli w różnych niekonwencjonalnych technologiach energetycznych; które są czasami podsumowywane pod terminem „wolna energia”. Nazwa ta nawiązuje do idei Tesli, że istnieje powszechnie dostępna, swobodna energia, z której można czerpać przy niskich kosztach i bez zużycia substancji.
Według Thomasa Valone, termin „wolna energia” obejmuje „metody wytwarzania energii, w których wyprodukowana energia (wyjście) w sposób wymierny przekracza energię zużytą (wejście) do wytworzenia energii (tzw. „efekt ponadjednostkowy”) i w ten sposób wydaje się być zdolna do aktywowania pewnej potencjalnej energii w środowisku” (Valone, 1991). W zasadzie może to już obejmować niektóre konwencjonalne przykłady, takie jak pompa ciepła, energia słoneczna i wiatrowa, konwersja energii cieplnej i pływów morskich oraz wszelkiego rodzaju wykorzystanie ciepła otoczenia. W pogranicznych obszarach nauki większą rolę odgrywa jednak inny rodzaj technologii „wolnej energii” – „niekonwencjonalne technologie energetyczne”.
Według Valone są to „niezwykłe lub unikalne metody produkcji energii, które przewidują lub wymagają dalszego rozwoju fizyki teoretycznej” (Valone, 1991). W tym kontekście termin „wolna energia” często odnosi się do pozyskiwania energii z tzw. „próżni” („pustej przestrzeni”) – wówczas mamy do czynienia z faktycznymi „technologiami energii kosmicznej” w węższym znaczeniu.
Energia przestrzeni
Według najnowszych odkryć fizycznych, ta „pusta przestrzeń” wcale nie jest pusta, lecz pełna energii. Takie jest twierdzenie teorii tzw. „energii punktu zerowego” próżni, która stała się znana pod koniec lat 80. dzięki pracom amerykańskiego fizyka Harolda Puthoffa (Puthoff, 1989, 1990; Cole & Puthoff, 1993) i która jest też jedną z najważniejszych hipotez wyjaśniających stosowanych przez wynalazców „sceny wolnej energii”. Teoria ta, jak również pewne rozszerzenia teorii elektromagnetycznej, czy mechaniki kwantowej i teorii względności, w ostatnich latach uprawdopodobniają możliwość pozyskiwania energii z próżni.
Ta energia próżni odpowiada Tesli „energii dostępnej w każdym punkcie wszechświata”, którą czasami nazywał on „medium (otoczenia)”, a która jest również nazywana „energią kosmiczną” w scenie wolnej energii.
Jednakże terminy „wolna energia” i „energia kosmiczna” są często stosowane również w odniesieniu do procesów, w których uwzględnia się również inne zasady funkcjonalne niż wykorzystanie energii kosmicznej, czyli służą jako zbiorcze określenie wszystkich niekonwencjonalnych technologii energetycznych. W tym sensie terminy te są również używane przez DVR do opisu technologii, których promowanie jest jego troską i celem.
To, że DVR używa dziś w swojej nazwie terminu „energia kosmiczna”, mimo że nie obejmuje on całego obszaru, na którym działa stowarzyszenie, wynika w dużej mierze z przyczyn historycznych. W przypadku wielu niekonwencjonalnych technologii energetycznych dokładny mechanizm działania nie został jeszcze w żadnym przypadku wyjaśniony lub nie można go wyjaśnić za pomocą znanych zasad naukowych, tak że musi pozostać otwarte, czy chodzi o wykorzystanie energii kosmicznej czy nie. Jak wskazuje Valone swoją definicją, niekonwencjonalne technologie energetyczne są często albo rozwijane na podstawie, albo dają początek niekonwencjonalnym teoriom fizycznym, które nie są powszechnie akceptowane. Z tego powodu istnieją ścisłe powiązania między sceną wynalazców w dziedzinie innowacyjnych lub niekonwencjonalnych technologii energetycznych a twórcami niekonwencjonalnych teorii naukowych.
Jakie są niekonwencjonalne technologie „wolnej energii”?
Teraz, oczywiście, chcemy wiedzieć więcej o tych niekonwencjonalnych technologiach energetycznych „wolnej energii”, które są tak bardzo oczekiwane przez wielu. Są one niejednorodną grupą bardzo różnych technologii, ale według Keitha Tutt’a, autora ostatniego amerykańskiego raportu na ten temat, mają jedną wspólną cechę – są to generalnie technologie bez paliw, które nie zużywają żadnych substancji do produkcji energii. Należy dodać, że główną ich cechą wspólną jest twierdzenie, że produkują nadwyżki energii (efekt overunity).
Niektóre z nich wykorzystują paliwa w bardzo efektywny sposób lub starają się wprowadzić ciepło odpadowe lub inne niewykorzystane energie systemu z powrotem do jego napędu i w ten sposób stworzyć samowystarczalny proces, który również generuje energię i/lub wydajność pracy. Inni szukają sposobów na wykorzystanie niewykorzystanej wcześniej energii z otoczenia, zwłaszcza ciepła. Oprócz procesów wytwarzających energię w nowatorski sposób, istnieją również takie, które poprawiają sprawność znanych procesów wytwarzających lub zużywających energię. Znaczna grupa wynalazków dotyczy odpowiednich ulepszeń silników samochodów osobowych i ciężarowych, od dodatków do paliw i modyfikacji po napędy oparte na nowatorskich zasadach.